زندگینامه:

حسین زمردیان متولد سال ۱۳۱۵ شیراز است و پس از طی تحصیلات متوسطه به دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۳۷ از این دانشگاه فارغ التحصیل شد و در همین سال به عنوان دستیار آموزشگاه مؤسسه ژئوفیزیک تازه تأسیس دانشگاه، تدریس رشته گرافی سنجی را برعهده گرفت.

وی در سال ۱۳۴۳ موفق به اخذ درجه کارشناسی ارشد در رشته «ژئودزی» شد و در سال ۱۳۴۶ دکترای تخصصی خود را در همین رشته از دانشگاه فنی مونیخ دریافت کرد.

زمردیان در فاصله سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۶ به عنوان دستیار پژوهشی در مؤسسه تحقیقات «ژئودزی» آلمان وابسته به آکادمی علوم استان «باواریا» مشغول به فعالیت شد و در اواخر سال ۱۳۴۶ به ایران بازگشت و از ابتدای سال تحصیل ۱۳۴۷ با رتبه استادیاری در مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد. او طی فعالیت علمی خود در دانشگاه تهران بارها جهت مذاکره و همکاری و بازدید از دانشگاه‌های مختلف به کشورهای آلمان، فرانسه، آمریکا، پرتغال، روسیه، ژاپن، کویت و هندوستان سفر کرده است.

دکتر زمردیان از نخستین دانش آموختگان رشته ژئوفیزیک در ایران است که تحصیلات مقدماتی خود را زیر نظر اساتید گرانمایه دانشگاه تهران همچون زنده یاد دکتر محمود حسابی، زنده یاد دکتر کشی افشار (بنیانگذار ژئوفیزیک در ایران)، دکتر جناب، دکتر خمسوی و دکتر روشن به پایان برده است و از نخستین سال‌های تأسیس مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، بیش از ۴۰ سال در زمینه آموزش و تحقیقات ژئوفیزیک فعالیت داشته است.

وی را به عنوان پایه‌گذار دانشگاه هرمزگان، ریاست مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ریاست کمیته ملی اقیانوس شناسی وابسته به کمیته ملی یونسکو و ریاست انجمن ژئوفیزیک ایران می‌شناسند و در مسؤولیت‌های علمی و اجرایی چون مؤسس و نخستین رئیس مرکز ملی اقیانوس شناسی تا پیش از بازنشستگی از دانشگاه تهران فعالیت داشته است.

زمردیان مدت ۱۰ سال نیز به عنوان نماینده ایران در کمیسیون بین الدول اقیانوس شناسی یونسکو در پاریس در اجلاس‌های سالانه و دوسالانه این کمیسیون حضوری فعال داشته است.

حسین زمردیان ۵ جلد کتاب را با عناوین "کاوش ژئوفیزیک"، "ژئوفیزیک کاربردی" (در دوجلد)، "مبانی نجوم"، "اطلس ابرهای دریایی" و "واژه نامه علوم زمین" را تألیف کرد و در سال ۱۳۶۸ جایزه بهترین ترجمه را برای کتاب ژئوفیزیک کاربردی دریافت کرده است.

وی همچنین بالغ بر ۳۰ مقاله علمی در مجلات معتبر داخلی و خارجی و ۲۰ مقاله در کنفرانس‌های داخلی و خارجی ارائه کرده و در سال ۱۳۵۵ جایزه بهترین مقاله کاربردی دانشگاه تهران را دریافت کرده است. او همچنین راهنمایی بیش از ۳۰ پایان نامه دانشجویی را در سطوح کارشناسی و کارشناسی ارشد برعهده داشته است و در سال ۱۳۸۱ از سوی آکادمی نفت و گاز قزاقستان به علت خدمات ارزنده‌ای که در زمینه همکاری ایران با کشورهای حاشیه دریای خزر و توسعه کارهای علمی مربوط به این دریاچه انجام داده بود، به مقام استادی این آکادمی نائل آمد.